Gunlerdir kafamda boza pisiyor. Amanda blog da, ben yazar miymisim da, elime kalemi kagidi alip bi yazmamasim da, falan da filan da… Zaten ben kendime yazar demedim ki.. Bu Gurol Efendi beni kiskaniyor sanirim J Haha!
Gel gelelim bu gectigimiz ayda neler yaptik kismina...
City 2 Surf : Gecen sene evimizin onunden kosarak gecen insanlara saskinlikla bakmistik da, “ Anaaaa bunlar nereye gidiyor!” nidalari atmistik da, baktik biz yapamiyoruz, caddenin ahanda tam ortasina oturup fotolar cekmistik ya… Iste bu sene biz de o kosanlardan olduk. Tabi TR donusune denk geldigi icin cok da formumuzda degildik. Ah o Turkiye’de yediklerimiz olmasaydi, atom karinca gibi kosardik!!!
Bu City 2 Surf de ne ola ki? Simdi bu cilgin Aussy’ler kosma manyagi ya. Bu arkadaslar yil icerisinde her sabah ya da aksam tekli gruplar halinde :P kosuyorlar, biz de kiskancliktan catliyoruz ya.. Bir gun bir araya gelip demisler ki, “yauw neden ayri ayri yapiyoruz bunu, yilda 1 kez toplucanak yapalim. Harbi bir grup olalim!”. Iste burdan cikmis, sehirden (City) en meshur Surf sahili olan Bondi’a kadar! Profesyonel!!!! kosu hayatimiza cok hizli baslasik. Tami tamina 14km. Vallahi bitirdik! Ben kisisel rekorumu 2km hic durmadan kosarak kirdim. Istanbul’da bir ozgurluk parkini kosamazken, simdi 2km ha! Sevgili esim beyfendi, milleti kosarken gorunce zivanadan cikti ve benden cook daha fazla kostu. Finishe ulastigimizda pestilimiz cikmisti. Madalyalarimizi alinca bir enerjilendik, bir costuk! Ben ayaklarimi hissedemezken, acligin beynimize vurdugunu dusunduk. Sevgili bankamiz Westpac’in Bondi Plajindaki parti alanina gittik ve kafamizi sosisli sandviclere gomduk. Allahim ne kadar da lezzetliydi!!! Bu arada unutmadan, kosu baslamadan once 25.000 kisinin katilimiyla dunyanin en buyuk streching’ini yaparak sanirim Guiness Rekorlar kitabina girdik. 
Gecen sene soz vermistik kendimize, seneye biz de kosacagiz diye… Sozumuzu tuttuk!
Melbourne: Bu ulkeye geldik geleli Melbourne’a gitmek istemistik. Sonunda sevgili sirketim orda musterilerle- satiscilari biraraya getirme organizasyonu yapti, ben de kaptim bir gorev, taktim kocami koluma, gittik Melbourne yoluna J Sehir guzel de, Sydney’de olmayan birsey var. Sanirim ne oldugunu buldum… sokakta sorf tahtalariyla gezen sorfculer ya da hos gorunumlu bisikletciler
Otelimiz cok guzeldi, sehre yurume mesafesinde. Benim isim cok verimli ve eglenceli gecerken, Gugom da degisik yemekler yeme firsatini buldu. Cumartesi sabahin 7 bucugunda varinca sehre, en sakin anlarini ve ilerleyen saatlerde en kalabalik anlarini gorme firsatimiz oldu. Melbourne’da Agustos – Eylul, 2-3 mevsimi bir gune sigdirarak gecermis. Golgede soguk, guneste yaz sicagi, bir bakiyorsun yagmurlu, bir bakiyorsun ilik. Mevsimlerle duygu corbasi iciyorsun Melbourne sokaklarinda yururken. Herkes orda moda farkli derdi. Sanki haklilarmiymis mi ne! Sokakta Nurhan Damcioglu kiliginin modernize halinde, kafasinda yanlamasina parlak mor sapkali, cok yuksek topuklu kizlar gorduk. Magazalarda cilgin renk ve modelli kiyafetler, ayakkabilar gorduk. Gugom beni kolumdan tuttugu gibi vitrinlerden uzaklara cekistirdi. Kafami dagitacak baska baska konulardan bahsetti. Valizim de kucuktu zaten, almadim birsey. Bir sonraki gezimize sakladim heyecanimi. Sokakta gorduklerimizle yetindik, fotolar cekindik.
Dogum gunun cilginligi sebebi ile saclarimi eskisi gibi kisalttim! Oh beeeah dunya varmis! Uzun kivircik ne zormus, tekrar animsamis oldum. Dunyanin bu yakasinda amma da eylul bebesi varmis. Ofiste yakin arkadaslarimdan biri olan Sheila’nin da 6 Eylul, gene baska bir Filipinli arkadasin da dogum gunu 16 Eylul’de olunca, ucumuzunkini kutlamak icin 10 Eylul tarihi secildi. Jazushi’de bizim icin bir odacik ayrilmisti. Iceri girerken Nesli’yle telefonda konusmaya calisiyor olsam da, “Happy Bday” nidalari icimi hoplatti. Gecenin gerisi mi…. valla yedik ictik hos gectik. Bir geldiginizde sushi severlerle tekrar gideriz.
Bu yaziyi da hemen su onumuzdeki Pazar yapilacak olan Bridge Run bilgisiyle kapatayim. Pazar sabahinan gene giyecegiz kosu takimlarimizi. Bu sefer istikamet North Sydney’den kopruyu gecerek opera binasini, Domain’in guzel yesilligini solumak ve evimiz yakinlarinda bir yerde bu kosuyu da tamamlamak. Bogaz koprusu degil de, Harbour Bridge’i gececegiz. City 2 Surf’de Sizofrenlere katkimizi, Kopru kosusunda gozleri sorunlu olanlar icin yaptik. Mutluyuz, enerji doluyuz! Blogu hemen ekleyemedigim icin Kopru Kosusunu yaptiktan sonra ekliyorum. Sizin icin birkac foto ile birlikte...
Unutmadan! Temellisinden buraya tasinan ilk ciftimizi gonulden kutluyoruz. Berfu ve Hakan 7-8 Ekim’de Sydney’e tasinma cesaretini gosterdi. Onlari muhtesem otesi harika gunlerin beklediginden hic suphemiz yok. Darisi kafasinda buraya gelme plani olanlarin basina!
Super hiper aktif, heyecan dolu gunler dileriz…
