Resiflerin sarhoslugu ile mayismamamiz gerekiyordu, cunku ertesi gun hayatimizdaki baska bir ilki gorecektik. Persembe sabahi da, yine cok erken, bir gunluk rehberimiz Shane geldi aldi bizi. Cok sansliydik, ekibimiz yine kucuktu. Ispanyol Pepe, bize gunun ortasinda katilacak olan, Sydney’li komsu Carmen, sevgili escagizim ve ben :)
Gune Shane’in hos sohbeti ile basladik. Otobusumuzle Cape Tribulation yoluna koyulduk. Oraya varmadan once Mossman’i gectik ve Port Douglas’daki tropikal hayvanat bahcesine vardik. Burda da bir ilk gerceklesti. Sirin tatli kangurulari elimizle besledik. O kadar zararsiz ve sakin hayvanlar ki, ziplayarak gelip elimizden yemeklerini yediler. Bir fotoda bir tanesinin elimi tutarak yemek yedigini de goreceksiniz :)) ooyyy cok sirinlerdi. Tabi hayvanciklari anam babam usulu yemeklerle beslemiyoruz. 2 AUD’na alacaginiz kucuk paketlerdeki, preslenmis musli benzeri bir yemek ile besliyoruz. 
Hayvanat bahcesinden sonra yolumuz, dosdogru Daintree Ormanlarinin icinden gecerek Cape Tribulation’a ulasmakti. Yemyesil, simdiye kadar gormedigimiz bitki ortusu ve cesit cesit irili ufakli, tatli ve tuzlu su derelerinden gecerek Cape Tribulation’a ulastik. Bu arada sunu de belirtmeden edemeyecegim, Avustralya’nin kuzeyi timsahlari ile unlu imis. Kuzeydeki herhangi bir su birikintisinden timsah cikabiliyormus. Tabi evdeki havuzlar haric !!! Turkiye’deyken farkli yerlerden duydugum sehir efsanesi gercek degil yani :))) Hah ben soyleyeyim de… Bu kadar abartilmasinin sebebi, TC de olmayan saglik kurallari kapsaminda, %1 risk oldugu anda tabelalarin yazilmasindan kaynaklaniyor olabilir. Yani eger timsahin, yuzde bir de olsa denize ulasma ihtimali varsa, bunu hemen bir sirin tabela ile taclandiriyorlar. 
Cape Tribulation dedik degil mi… Burasi, adindaki karmasayi icinde bayindirmayan harikulade bir plajdi. Okyanusun kara ile bulustugu kisim altin sarisi, gerilere ilerleyince meyveleri hindistan cevizi olan yemyesil palmiyeler, daha da gerisinde yesil cumbusu. Bir ara benim gozlerim Sawyer’i, Gug’unkuler ise Kate’ i aradi. Inanir misiniz bir onlar eksikti :)))) Fotograflar size daha fazlasini anlatir sanirim.1 saat kadar burda zaman gecirdik, yemegimizi yedik ve bu sefer yagmur ormanlarinin icine yuruyuse basladik. Shane bize bitkilerle ilgili bilgiler verirken, biz de bir yandan gozlerimizi yuvalarinda tutmaya calisiyorduk.
Heryer mangroove denen balcik icindeki koklerle doluydu. Uzerinde yurudugumuz Aborjin yolunun alti cogunlukla yagmur sulari ile dolu oldugu zamanlarda, timsahlarin fink attigi yerlere donusuyormus. Biiirrrrrrr! Bu yuruyuste, ortamin nem derecesi ve etraftaki agac tiplerine gore kokular cesitleniyordu. Ve tabi tahmin edersiniz ki tatli bir esinti ile serinlik vardi.
Bu macerayi da atlattiktan sonra, geldik timsahli nehirdeki Crocodile Dandy tipi tekne turuna… Sevgili rehberimiz Dex’in konusmasi harbi Avustralyali oldugu icin bayagi bir kulak kabartmak zorunda kaldik dediklerine ve sonucunda, dogal ortamlarinda timsah kardeslerimizi gorduk. Tam bir film seti gibiydi ortalik. 
Ikinci muhtesem gunumuzu de geride birakarak, otelimize donduk.. Cumartesi gunu yola cikacagimiz icin esyalarimizi topladik, guzelce uyuduk ve son gunumuze uyandik. Bugun planimiz Kuranda’ ya gitmekti. Gittik bileeeee :)
Kuranda, yagmur ormanlari icerisinde aborjin baska bir kabilenin yasadigi bir yer. Su anda, cesitli dukkanlarin oldugu bir turistik kasaba diyebililriz. Bu tatli kasabaya giderken, tarihi diyebilecegimiz turistik treni tercih ettik. Bir bucuk saatlik yol boyunca, icimize bol oksijen soluduk. Arada durduk, selale gorduk, ara ara yagan yagmuru hissettik ve Kuranda’ ya vardik. Yolda gelirken, brosur inceliyordum ki koala kucaklamak icin bir firsat yakaladigimi farkettim. Simdiye kadar cesitli talihsizlikler icinde ulasamadigim koalaciga bugun ulasabilecektim. Kocisle gittik ve sabahin erken saatinde geldigimiz icin ilk fotografi sevimli hayvancik koala ile cektirebildik. Cok heyecanlandik, koalacik da heyecanlanmis olacak ki, ustumuze cesitli lekeler birakti. Bu hayvan, okaliptus ile beslenen ve dolayisi ile her an kafasi guzelgillerden :) mayis mayis bir bakisla bizlere sarildi. Bu arada, nesli tukenmek uzere oldugu icin, her yerde kucaga vermiyorlar kendisini. Queensland’ da bunu yaptigimiz icin kendimizi cok sansli hissettik.
Kuranda donusunde, tekrar trene binmek yerine, Skyrail (teleferik)’le, uzun agaclari tepeden izleyerek geri donduk. Ben yukseklik korkumun olmadigini sanirdim, ama tepeden bakip topragi goremeyince, bir an panik oldum. Arda’cigimin kulaklarini cinlattik :) Kimbilir o olsa ne yapardi o yukseklikte :) kikikiki
Unutmadan, teleferikte donerken bir aborjinin boomerang atisina da sahit olduk!
Guzeldi hem de cooook…
